Mijn geschiedenis met de stoel – Van Rietveldstoel naar Rietveldstoel 2.0.
Mijn “Reis” met de Rietveldstoel.
1 - 80er jaren
Mijn geschiedenis met de stoel gaat terug tot in de 80er jaren, de tijd van E.T. Ik studeerde in Amsterdam Economische Geografie en woonde samen met een vriendin die studeerde aan de academie voor beeldende vormgeving van Amsterdam.
Zij begon na vele onderlinge discussies over het nut en de functie van kunst met het ontwerpen en maken van meubelen. En niet zonder succes.
Geïnspireerd door haar en door Rietveld begon ik ook diverse varianten van meubelen te maken; een Rietveldachtige strandstoel, een Rietveldachtige eetkamerstoel e.a. Echter het resultaat van mijn handwerk en het huis-, tuin- en keukengereedschap was echter buitengemeen “krakkemikkig”. De ontwerpen waren wel aardig maar na enig gebruik kon de stoel naar de open haard. Alleen mijn eetkamerstoelen hebben een langer leven gehad. Maar dat kwam doordat een echte timmerman met goed gereedschap de stoelen gemaakt had naar mijn ontwerp. (foto’s opsnorren…)
Daarna kwam het afstuderen, een baan en een carrière die me langs diverse “boardrooms” en buitenlanden hebben gebracht. En de meubelen raakten op de achtergrond.
Maar nu (2020), na een die lange loopbaan en min of meer als directeur in ruste en gestimuleerd door Covid 19 – binnen blijven! – dacht ik; kom het wordt tijd om mijn oude hobby op te pakken. Maar dit keer beter. Dus schafte ik mij het boek van Drijver en Niemeijer aan; “RIETVELD MEUBELEN om zelf te maken”. Gewapend met het boek en nu met meer geld ter beschikking volgde ik het eerste advies van de schrijvers op (blz. 12) en kocht achtereenvolgens het volgende gereedschap; beitels, kapzaag, schrobzaag …. Houten hamer, centreerpennen etc.
Vervolgens het nodige hout gekocht en op naar zolder om te; zagen, boren timmeren, lachen, schuren, lijmen, vloeken etc. Maar na een tijdje had ik toch echt alle onderdelen van de stoel perfect voor elkaar en was ik klaar om de stoel in elkaar te zetten. Dacht ik.......
3 - 20er jaren (2)
........ Want bij het in elkaar zetten kwam ik erachter dat het ene gaatje net een millimeter verkeerd zat. Het hout toch niet helemaal van de juiste kwaliteit was en niet helemaal loodrecht was afgezaagd en zo nog wat andere kleine onvolkomenheden.
Het resultaat echter van de kleine onvolkomenheden was: Een schots en scheve stoel die de naam Rietveld niet kon dragen en hooguit dienst kon dien voor een nieuwe versie van de beroemde scene van Charlie Chaplin met de strandstoel maar nu met mijn “Rietveldstoel”. Of als stoel die dienst kon doen voor de liefhebber als leermiddel: Zo moet het dus niet! Veel opgeschoten was ik dus niet sinds de 80er jaren.
Dus kwam ik bij het tweede advies van de schrijvers (blz. 13): Elektrisch en meer professioneel gereedschap als een frees een decoupeerzaag, een zaagtafel en een vlakschuurmachine zijn niet per se nodig maar wel makkelijk. Zeker wanneer u deze niet bezit is het aan te bevelen van een meubel dat u gaat maken het hout volgens de houtstaat geschaafd en op maat gezaagd te bestellen bij een houthandel of loonzagerij. En het is van het grootste belang dat vanaf de eerste streep zuiver haaks en te lood wordt gewerkt: vandaar dat in de werkbeschrijving veelvuldig passen en afschrijven wordt aangeraden.
Als een ouderwetse kantoorklerk en student ben ik opnieuw het ontwerp van de stoel gaan bestuderen en heb ik alle documenten gemaakt voor de professionele vakman met zijn navenante apparatuur en de vakman gevraagd alle onderdelen met de hoognodige precisie te maken. Ditmaal niet van vurenhout maar van mooi hoog kwalitatief beukenhout.
4 - 20 er jaren (3)
Nadat ik alle onderdelen van de stoel weer in ontvangst mocht nemen begon nu het echte leuke deel. De stoel in elkaar zetten zoals Rietveld dat zelf ook ooit eens gedaan moest hebben. En dan pas begrijp je het citaat uit het boek “Rietveld ontwierp zijn stoelen makend”.
Ik moet toegeven, het was best even puzzelen. Met welk onderdeel begin je de puzzel; de armleuningen of toch eerst de achterpoten? Al doende kwam ik erachter. En juist door het in elkaar zetten van de stoel met de losse afzonderlijke onderdelen kwam ik er nogmaals achter hoe briljant de stoel in elkaar zit en hoe mooi de verhoudingen tussen de verschillende onderdelen zijn. Mijn achting voor Rietveld steeg weer. En ik begrijp nog beter wat de kunstkenners over de stoel zeggen en schrijven!
